Blasts from the past

Goed, ik heb hier al de nodige verzoeken gehad voor meer informatie over mijn liefdesleven. We hebben inmiddels een computer in ons eigen appartement waarop we ook de avonden het internet op kunnen, dus ik kan er eens goed voor gaan zitten.

Afgelopen donderdag heb ik allereerst mijn evaluatie gedaan samen met mijn animateur (Dominique) en mijn tuteur (Gerhard, die eigenlijk geen kont voor mij heeft uitgevoerd. Ze waren tevreden, en kennelijk ben ik meer volwassen, verantwoordelijk en vooral rijp geworden. Geen zorgen, ik zal er zorg voor dragen al deze onzin tijdens de treinrit naar Nederland te vergeten.

Aan het eind van de werkdag pikten we ten eerste Ingie op, een ex-vriendin van Mario die het weekend op bezoek kwam. Ik heb haar gezien in julie, toen ze met ons meeging op een lang weekend en we op de 14e in Port Vendres feest vierden. Een half uur later pikten we Irene op. Trouwe en oplettende lezers zullen zich herinneren dat Irene de eerste drie maanden van mijn project met mij samenwerkte in Sylvanes (de houten kerk). Wat ik echter niet vertelde, is dat wij aan het eind samen waren. Dit weekend kwam ze, als verrassing, mij bezoeken. En daar was ik blij mee.
Het weekend werd nog hectischer toen bleek dat ook Madara zou komen, een Lets meisje dat hier twee weken was aan het eind van Sylvanes, om Ivars te bezoeken (Marc, Gerbrand, jullie herinneren je haar nog wel?). We pikten haar vrijdagavond op van het station in Toulouse. Tot slot kwam zaterdag ook Vivien nog in Castres aan, die animateur was van Mario en mij tijdens het zomerwerkkamp (drie weken in augustus). Veel mensen om mee bij te praten dus. Vreemd om mensen aan wie ik zulke verschillende herinneringen heb, uit andere perioden nu bij elkaar te zien, samen met alle nieuwe vrijwilligers. Iedereen bleef in ons huis, dat volledig vol zat.
Zaterdag bouwden Irene en ik een vuur dat ondanks de regen bleef branden, tot al het hout op was. Die avond hebben we een groot feest gebouwd, waarbij ook nog wat van onze franse kennissen op bezoek zijn gekomen. Yes, zelfs in ons internationale gezelschap is er ook nog enige regionale integratie. Die is altijd welkom, vooral als die whiskey meeneemt.

Zondag hebben Mario, Vivien en ik Irene en Ingie naar de trein gebracht in Toulouse. Vaag, als mensen maar een weekend aan komen waaien en vervolgens weer weg zijn, alsof je het gedroomd hebt. Daarna zijn we gedrieeen naar het museum voor schone kunsten geweest, dat ik absoluut kan aanraden. Ook was het hoog tijd voor de mannen om onderling te praten; ouwe jongens krentenbrood.

Gister regende het de hele dag en konden we niet normaal werken. We hebben dus twee reizen gemaakt, één om oude dakpannen en hout af te voeren, en één om nieuwe dakpannen naar Graulhet toe te brengen en het terras op te takelen. Ik maakte erwtensoep, die verbazend positief ontvangen werd. Vandaag was het dan eindelijk weer een heldere dag - en mocht ik de hele dag achter de betonmolen staan. Er moeten namelijk aan de randen van het dak delen van de muur opnieuw gebouwd worden, en de dakpannen aan de randen moeten ook gemetseld zijn. Eindelijk hebben we het gevoel vooruit te gaan; we gaan morgen aan de andere kant van het dak aan de slag.

Ik hoor dat jullie daar al dikke sneeuwstormen hebben, dus ik wens jullie veel succes en hoop dat de treinen weer rijden (Voorzichtige schatting voor de NS) als ik terugkom (22DEC 14H06 A'DAM CS). Kusjes!